အပိုင္း(၁) ၊ အႏွိဳင္း
တကယ္ေတာ့ သူက ထူးျခားသူမဟုတ္ပါဘူး
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လိုပဲ မထင္မရွားေမြးဖြားလာတာပါ
ေရႊဇြန္းကိုက္လည္းေမြးမလာဘူ
ေရႊလင္ဗန္းနဲ.အခ်င္းေဆးတဲ့
ေမြးခ်ိန္မွာ ၾကယ္ေတြေႂကြတဲ့သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လိုလူတစ္ေယာက္
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လိုေတာ့ မေနခဲ့ဘူး။
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို မတရားမွဳကို ငံု.ခံမေနခဲ့ဘူး
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို ကိုယ့္ကိုထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္္မေနခဲ့ဘူး
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို တို.လုပ္လည္းမထူးပါဘူးကြာမေ
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို အေၾကာက္တရားေတြနဲ. ကုပ္မေနခဲ့ဘူး။
အယူခ်ည္းပဲ ရိွတဲ့သူေတြၾကားမွာ
အေပးခ်ည္းပဲ ရိွတဲ့လူတစ္ေယာက္က ထူးဆန္းေနခဲ့တယ္။
ကိုယ့္အမ်ိဳးအတြက္ပဲ လုပ္တဲ့သူေတြၾကားမွာ
ျပည္သူေတြအတြက္ လုပ္တဲ့သူက ထင္ရွားေနခဲ့တယ္။
ပကာသနေတြ လုပ္ႀကံေျပာေနၾကသူေတြၾကားမွ
အသံုးမက်ဘူးေျဗာင္ဆဲရဲတဲ့သူ
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို လူတစ္ေယာက္က
ေနမ၀င္အင္ပါယာႀကီးကို ကိုင္လွဳပ္ခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.လို လူတစ္ေယာက္က
ေတာ္လြန္း တတ္လြန္းလို. မဟုတ္ခဲ့ဘူး
ငါလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ တာ၀န္ယူစိတ္ေလးကို
အဆံုးေရာက္ေအာင္ ေလ်ွာက္သြားခဲ့တာပါ။
မ်ိဳးေစ့ေလးက သစ္ေတာႀကီးတစ္ခုလံုးကို ေပးသြားခဲ့သလို
ေရေပါက္ေလးက တိမ္ေတြအားလံုးကို စုရံုးေခၚငင္ရြာခ်ခဲ့သလို
ေလေပြေလးက မုန္တိုင္းႀကီး တစ္ခုလံုးအစပ်ိဳးေပးခဲ့သလို
သူေခါင္းေဆာင္လို. မေၾကျငာပဲနဲ. သူ.ေနာက္ကို အားလံုး လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။
အနည္ အမွဳန္ေတြ ကြယ္၀ွက္မထား
မွန္သားလို ၾကည္လင္ ထြင္းေဖာက္ျမင္ရတဲ့သူ.စိတ္က
တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ
၀တ္စံု ႏွစ္စံုပဲရိွတဲ့ သူ.စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားလို.ေပါ့
ဘယ္သူေတြ သူ.ေလာက္ရိုးသားခဲ့ဘူးလဲ
ဘယ္သူေတြ သူ.ေလာက္ စြန္.လႊတ္စိတ္ထားဘူးလဲ
ငါယူမယ္ ငါေပးမယ္ မေျပာပဲ
အသက္ကို စေတးျပခဲ့သူ။
ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းမွာ ေက်ာင္းေတာ္ကို စြန္.ခြာခဲ့ရတယ္
ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းမွာ စီးပြားမရွာနိုင္ခဲ့ဘူး
ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းမွာ ပခံုးေပၚမွာ တစ္နိုင္ငံလံုးတာ၀န္ေတြ တင္ထားခဲ့ရတယ္
ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းမွာ အယူအဆဆန္.က်င္ဘက္ေတြကို စုစည္းနိုင္ခဲ့တယ္
ငယ္တုန္းရြယ္တုန္းမွာ ေသြးအစက္စက္နဲ. က်ဆံုးခဲ့ရတယ္
အို ……. အဖ ၊ ဒီလိုေပးဆပ္မွဳမ်ိဳးကို
ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထ ရလြန္းတယ္။
တကယ္ေတာ့
သူရဲေကာင္း ဘ၀ဆိုတာ ေငြေပး၀ယ္ထားတာမဟုတ္ဘူး
အာဇာနည္ အျဖစ္ေတြက
သူ.နဖူးေပၚမွာေရးလိုက္တာမဟု
လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ. ႏွလံုးသားထဲမွာ
ေက်ာက္စာထြင္းထုလိုက္သလို ဗီဇထဲအထိ စြဲနစ္သြားတာ
မ်ိဳးရိုးအဆင့္ဆင့္အထိ ေသြးေၾကာထဲမွာ စီးဆင္းလိုက္ပါသြားတာ။
ဒီအျဖစ္ဒီဇာတ္လမ္းေတြက
စာအုပ္ေတြ မထုတ္လည္း သိေနမယ္
ပါးစပ္ေတြကို ပိတ္ထားလည္း ထုတ္လႊင့္ေနမယ္
ႏွလံုးေသြးေတြထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနမယ္
ခင္ဗ်ားတို.ကၽြန္ေတာ္တို. သိေနၾကသလိုေပါ့။
သူက
အမွန္ကို လုပ္ဖို. အသက္ေပးခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားတို. ကၽြန္ေတာ္တို.က
အမွန္ကို အမွန္လို.ေတာင္ရဲရဲ မေျပာရဲဘူး
ပိုဆိုးပံုက
အမွားလုပ္သူေတြကိုပါ လက္ခုပ္တီးေပးေနရ
(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေျပာသလို)
တို.တေတြ ရွံဴးလြန္းလွတယ္ကြယ္။
ဒီလိုအျဖစ္ေတြသာသူသိရင္
တို.စိတ္ဓာတ္ေတြအတြက္ ရွက္ေနမွာလား
တို.ဘ၀ေတြ အတြက္ သနားေနမွာလား
တို.အေၾကာင္းေတြ အတြက္ သံေ၀ဂရမွာလား
ငါေပးဆပ္ခဲ့တာမတန္ေလျခင္းေျ
သိလည္းသိေစခ်င္ပါတယ္
သူသိမွာကိုလည္း ရွက္ရတယ္။
(သကၠမိုးညိဳ )
No comments:
Post a Comment