ေယာက္်ားနွင္႔မိန္းမ

အိုဘယ့္ မိန္းမ
႐ုပ္အဆင္းလွရင္ အခ်က္အျပဳတ္မကြ်မ္း၊
ခ်က္တာျပဳတ္တာ ကြ်မ္းက်င္ေတာ့ မႏူးညံ့ျပန္၊
ႏူးညံ့ႏြဲ႔ေႏွာင္းေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚကမရွိ၊
ကိုယ္ပိုင္အေတြးရွိတာက်ေတာ့ ေယာက္်ားဆန္၊
မိန္းမပီပီေနေတာ့ အသံုးအျဖဳန္းကႀကီး၊
ေခြ်တာစုေဆာင္း တတ္တာက်ေတာ့ ေခတ္ေရစီးကို လိုက္မမွီ၊
ေခတ္မွီတာက်ေတာ့ စိတ္မခ်ရ၊
စိတ္ခ်ရတာက်ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ၾကည့္လို႔မလွျပန္။


အိုဘယ့္ ေယာက္်ား
အရည္အခ်င္းရွိရင္ ႐ုပ္ဆိုးမယ္၊
႐ုပ္ေခ်ာရင္ ေငြမရွာတတ္ဘူး၊
ပိုက္ဆံရွာတတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးကို အေလးမထားျပန္ဘူး၊
အိမ္ေထာင္ေရးပိုင္းမွာ ဖိစီးျပန္ရင္ တျခားကိစၥမွာ မျဖစ္ထြန္းဘူး၊
အရာရာ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တယ္ ဆိုတဲ့လူမ်ဳိးက်ေတာ့အႏုအရြေလးေတြနဲ႔ ႐ုိမက္တစ္မဆန္တတ္ျပန္ဘူး၊
အီစီကလီကြ်မ္းက်င္ၿပီး ႐ုိမက္တစ္ဆန္တတ္ျပန္ေတာ့ စိတ္ခ်အားကိုးလို႔ရဘူး၊
အားကိုးရတဲ့ လူမ်ဴိးက်ေတာ့ ခိုင္းစားလို႔ရ႐ုံကလြဲၿပီး ဘိုသီပတ္သီနဲ႔ အေပအေတတစ္ေယာက္လိုေနမယ္။

မိန္းမေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္စိတ္ပူၾကတာ ေယာက်္ားရသြားတဲ့အထိပဲ။
ေယာက်္ားေတြက်ေတာ့ မိန္းမ မရမခ်င္း အနာဂတ္ဆိုတာကို ေခါင္းထဲမထည့္ၾကဘူး။
ေအာင္ျမင္တဲ့ေယာက္်ားဆိုတာ သူ႔မိန္းမသံုးျဖဳန္းတာထက္ ပိုရွာႏုိင္တဲ့လူကိုေခၚတာ။
ေအာင္ျမင္တဲ့မိန္းမက်ေတာ့ အဲသလိုေယာက္်ားမ်ဳိးရွာႏိုင္သူ  ကို ေခၚတာတဲ့။